Smyczki na Wojciechu - MonoTony | String Nostalgia

„Smyczki na Wojciechu” to cykl letnich koncertów kameralnych, który od lat kształtuje muzyczne oblicze Krosna, tworząc przestrzeń dla refleksji, piękna i spotkania ze sztuką. Regionalne Centrum Kultur Pogranicza zaprasza do zabytkowego drewnianego Kościoła św. Wojciecha w miesiącach letnich – od czerwca do sierpnia. Każdego roku koncerty przyciągają zarówno stałych słuchaczy, jak i osoby, które dopiero odkrywają wartość muzyki klasycznej w kameralnej, bliskiej człowiekowi formule.
W tegorocznej edycji na publiczność czeka prezentacja muzyki smyczkowej (choć nie tylko) w szerokim kontekście – od dzieł kanonu baroku, klasycyzmu i romantyzmu, po kompozycje XX i XXI wieku, aranżacje muzyki popularnej, a w tym roku także improwizacje jazzowe oraz autorskie projekty z udziałem instrumentów elektronicznych. Każdy z koncertów jest kuratorsko zaprojektowany jako odrębna muzyczna opowieść, w której istotna jest zarówno jakość wykonawcza, jak i emocjonalna oraz intelektualna spójność programu. Wstęp na wszystkie wydarzenia niezmiennie pozostaje bezpłatny, a inicjatywa skierowana jest do szerokiego grona odbiorców, niezależnie od ich muzycznych doświadczeń.
Wszystkie koncerty odbywają się w drewnianym kościele pw. św. Wojciecha Męczennika w Krośnie – zabytkowej świątyni pochodzącej z drugiej połowy XV wieku. Ten cenny przykład późnogotyckiej architektury sakralnej zachował swą oryginalną konstrukcję zrębową oraz manierystyczny wystrój wnętrza z XVII wieku. Zlokalizowany wśród zieleni, z dala od miejskiego zgiełku, kościół tworzy niezwykłą aurę – sprzyjającą skupieniu i głębokiemu odbiorowi muzyki.
Dzięki cyklowi „Smyczki na Wojciechu” świątynia, która przez lata pozostawała poza głównym nurtem kulturalnym miasta, została symbolicznie przywrócona wspólnocie – jako przestrzeń nie tylko sacrum, ale także sztuki. Muzyka tchnęła w to miejsce nowe życie, a obecność słuchaczy i artystów ożywia je z każdym kolejnym koncertem.
PROGRAM
29 sierpnia 2025, godz. 19.00
MonoTony | String Nostalgia: Krzysztof Komendarek-Tymendorf – altówka i efekty, Zuzanna Ossowska /OS.SO/ – piano, różne instrumenty, elektronika
Krzysztof Komendarek-Tymendorf – należy do grona czołowych polskich altowiolistów swojego pokolenia. Pochodzi z rodziny o głębokich tradycjach muzycznych. W 2012 roku ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie prof. Ireny Albrecht. Doskonalił swoje umiejętności w klasie prof. Wolfganga Klosa i as. Ulricha Schönauera na Universität für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu oraz jako gościnny student Swedish National Orchester Academy w Göteborgu. Kształcił się i uzupełnił studia licznymi kursami pod kierunkiem wybitnych pedagogów altówki, takich jak Alexander Zemtsov, Matthias Buchholz, Hartmut Rohde, Avri Levitan, György Gulyás Nagy (Auer String Quartet) czy Piotr Szumieł.
Jest laureatem prestiżowych konkursów muzycznych, nagród i stypendiów. W wieku 24 lat, po wygraniu dwóch konkursów na stanowisko asystenta, podjął pracę w Alma Mater. W 2018 roku obronił rozprawę doktorską, w 2022 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego z wyróżnieniem. W 2021 roku rozpoczął pracę na stanowisku nauczyciela mianowanego w klasie altówki w Szkole Muzycznej im. Zygmunta Noskowskiego w Gdyni. Pełni funkcję ogólnopolskiego konsultanta Centrum Edukacji Artystycznej (CEA). Obecnie pracuje na stanowisku Profesora Uczelni w klasie altówki oraz kameralistyki Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, a od 2023 roku jest również wykładowcą klasy altówki w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
Występował pod batutą takich znakomitych dyrygentów, jak Pierre Boulez, Jerzy Maksymiuk, Krzysztof Penderecki, Marek Moś, Tadeusz Strugała, a także z prominentnymi solistami: Ivry Gitlis, Kolja Blacher, Quatuor Ebène, Krystian Zimerman, Piotr Beczała, Konstanty Andrzej Kulka, Łukasz Długosz.
Obecnie gra na mistrzowskiej altówce Wojciecha Topy z 2020 roku, ale również wykonuje koncerty na instrumentach z prywatnej kolekcji autorstwa, m.in.: W. Ed. Voigta jun., Alberta Claudota czy Andrzeja Kalaty oraz smyczkach: Hermanna Richarda Pfretzschnera, Marcina Krupy, Marka Woźniaka czy Marcina Siwca.
Prowadzi wzmożoną aktywność koncertową oraz pedagogiczno-dydaktyczną zarówno w Polsce, jak i za granicą.
OS.SO (Zuzanna Ossowska) – songwriterka, producentka, autorka tekstów, multiinstrumentalistka. Jej instrumentem dyplomowym jest gitara basowa, ale gra też na perkusji, pianinie, gamelanie (indonezyjskich idiofonach) i śpiewa. Kompozycje OS.SO dwukrotnie (w 2018 i 2020 roku) znalazły się w półfinale prestiżowego międzynarodowego konkursu dla songwriterów International Songwriting Contest, do tego etapu zakwalifikowało się mniej niż 9% z ponad 26 000 zgłoszeń z całego świata. Interesuje się estetyką, filozofią muzyki i nagraniami terenowymi. Obroniła doktorat o relacjach muzyki i języka w dwudziestowiecznej prozie, pisze artykuły naukowe i popularyzatorskie, prowadzi autorską rubrykę w magazynie „Muzyk”, gdzie przygląda się dźwiękom kulturoznawczym okiem. Studiowała także filozofię i gender studies. W 2024 rozpoczęła studia podyplomowe na muzykologii Instytutu Sztuki PAN.
- 2021 – jako jedna z 4 osób reprezentujących Polskę wzięła udział w Music Creation and Songwriting LAB w Paryżu - międzynarodowym campie songwriterskim (Francja/Portugalia/Polska), organizowanym przez Music Export Poland
- 2021 – rozpoczęcie współpracy jako songwriterka i producentka z wytwórnią Magic Records i Universal Music Poland
- 2022 – finalistka Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, Grand Prix tej samej edycji zdobyła jej autorska aranżacja utworu Heleny Majdaniec (wyk. Jan Majewski)
- 2022 – wydanie pierwszej autorskiej płyty pod szyldem OS.SO, album „Lethe” został uznany przez Jarka Szubrychta (Gazeta Wyborcza) za jeden z najlepszych debiutów roku, płyta miała premierę w audycji Piotra Metza
- 2022 – nagroda specjalna na Festiwalu Grzegorza Ciechowskiego za aranżację i wykonanie utworu „Grawitacja” Justyny Steczkowskiej
- 2022 – udział w Riga Songwriting Camp w Rydze
- 2023 – premiera albumu „Szymborska - zachwyt i rozpacz” skomponowanego i wyprodukowanego przez OS.SO z okazji 100-lecia urodzin Wisławy Szymborskiej. Płyta ukazała się pod oficjalnym patronatem Fundacji Szymborskiej
- 2023 – udział w Artisjus Songwriting Camp w Budapeszcie, piosenka „Light Me Up”, którą OS.SO współkomponowała podczas wydarzenia została wybrana do oficjalnej ścieżki dźwiękowej najpopularniejszego serialu stacji TV RTL Hungary „Side Effect”. Pokłosiem wydarzenia jest także publikacja międzynarodowej współpracy - piosenki „The River” z węgierskim artystą Szelier
- 2024 – objęcie kierownictwa muzycznego w zespole Karoliny Czarneckiej, produkcja płyty artystki „Matka”, która ukaże się w I połowie 2025 roku
Program
W programie koncertu znajdą się utwory skomponowane na album MonoTony Ensemble, który ukaże się w 2025 roku. Podczas koncertu muzycy eksplorują możliwości altówki i fortepianu, preparując instrumenty i łącząc klasyczne techniki z efektami – każdy utwór MonoTony Ensemble charakteryzuje się unikalnym podejściem do brzmienia oraz różnorodności faktur muzycznych. Podczas koncertu artyści opowiedzą również o filozofii minimalizmu w muzyce oraz o swoich inspiracjach.
Projekt MonoTony eksploruje coraz popularniejsze w Polsce obszary neoclassical i minimal music. W swoim projekcie wielowymiarowo odkrywają brzmienia – fortepianu (i instrumentów klawiszowych) oraz altówki, poszerzając repertuar możliwości obu z nich zarówno poprzez preparowanie, jak i wykorzystywanie nowoczesnych, wręcz awangardowych technik wykonawczych.
Altówka pojawia się tu zarówno jako instrument melodyczny, jak i perkusyjny, a do stworzenia nietypowej faktury stosowane są współczesne – a niekiedy nowatorskie – techniki wykonawcze takie jak: tapping, Bartók pizzicato, szarpanie strun, pressing włosia o strunę, scordatura, dirty glissando, slow motion bow, crazy sul ponticello scratchiness, shutter, noisy shift, electric slide, scratch tone, stopping on the string, preparacja, arpeggio, tremolo, flażolety etc. Całość wzbogacają nowoczesne zabiegi produkcyjne – efekty nałożone na instrumenty, loopowanie fragmentów fraz, czy wplatanie estetyki typowej dla muzyki konkretnej: wykorzystanie oddechów, przystuków, jak i przypadkowych dźwięków, które towarzyszą muzykom w procesie kompozytorskim.