Zaburzenia lękowe należą do najczęstszych problemów zdrowia psychicznego. Według raportu WHO dotykają około 284 miliony osób na świecie, w większym stopniu kobiety niż mężczyzn. Jak je rozpoznać i skutecznie leczyć?
Odczuwasz nieustanny i silny niepokój? Bez konkretnego powodu zamartwisz się o przyszłe wydarzenia? Psychiatra Krosno pomoże Ci odzyskać kontrolę nad własnym życiem i znacząco poprawić jego jakość, zapewniając kompleksowe wsparcie. Dowiedz się, w jaki sposób można walczyć z zaburzeniami lękowymi!
Czym są zaburzenia lękowe?
Zaburzenia lękowe to grupa zaburzeń psychicznych, dla których charakterystyczne jest odczuwanie znacznego i nieuzasadnionego lęku bądź strachu, uniemożliwiającego normalne funkcjonowanie. W wielu przypadkach współwystępują z innymi schorzeniami, takimi jak depresja, zaburzenia osobowości, zaburzenia odżywiania lub uzależnienie. Psychoterapeuta, psycholog i psychiatra to specjaliści, do których warto zgłosić się z tym problemem.
Objawy występowania zaburzeń lękowych
Głównymi cechami zaburzeń lękowych są:
ataki paniki – uczucie nagłego lęku o bardzo wysokim nasileniu, któremu towarzyszą objawy somatyczne m.in. bóle w klatce piersiowej, kołatanie serca, zawroty głowy oraz dolegliwości ze strony układu pokarmowego;
obsesje, ruminacje i kompulsje – nawracające, natrętne myśli i zachowania budzące niepokój;
pourazowe zaburzenia stresowe – doświadczanie gwałtownych, mimowolnych wspomnień traumatycznego wydarzenia, flashbacków bądź koszmarów sennych, mogą być skutkiem tj. wypadku komunikacyjnego, napaści, przemocy doznanej w dzieciństwie;
fobie – irracjonalny strach dotyczący danej sytuacji, zjawiska lub przedmiotów np. zamkniętych pomieszczeń, latania, chorób i śmierci, zwierząt.
Jakie są przyczyny zaburzeń lękowych?
Przypuszcza się, że u podłoża zaburzeń lękowych leżą czynniki genetyczne i środowiskowe. Do najważniejszych należą: obecność chorób i zaburzeń psychicznych w rodzinie, traumy, trudne doświadczenia życiowe (np. śmierć bliskiej osoby, molestowanie), chroniczny stres, brak wsparcia społecznego oraz ubóstwo.
Rozpoznanie i leczenie zaburzeń lękowych
Aby zdiagnozować zaburzenia lękowe, wymienione wyżej objawy muszą być wystarczająco nasilone i utrzymywać się przez co najmniej sześć miesięcy. Postępowanie lecznicze może obejmować:
farmakoterapię – polegającą na zastosowaniu np. antydepresantów, benzodiazepiny lub beta-blokerów łagodzących uporczywe dolegliwości;
psychoterapię – w szczególności terapię poznawczo-behawioralną (CBT), która skupia się na identyfikowaniu oraz modyfikowaniu negatywnych wzorców myślenia i zachowań;
psychoedukację – czyli edukowanie chorych w zakresie zaburzeń lękowych, sposobu ich zwalczania i zapobiegania im.
Przy wyborze metody leczenia ważne jest określenie typu zaburzenia i ewentualnych chorób współistniejących oraz uwzględnienie indywidualnych potrzeb pacjenta. Im szybciej zostanie włączona odpowiednia pomoc, tym lepsze rokowania i większe szanse na pełny powrót do zdrowia psychicznego.